De Lunch

De Braziliaan eet zijn lunch graag warm en de hele stad is daarop ingesteld. Overal in het centrum vind je 'comer á kilo's, buffet-restaurants van wisselende kwaliteit waar je de rijst, bonen, en meestal 10-tallen andere gerechten per kilogram afrekent. Rijst met bonen is de basis van elke maaltijd, maar op vrijdag wordt er traditioneel Feijoada gegeten. Dat is eigenlijk gewoon rijst met bonen, maar dan met extra ingrediënten bij de bonen. De Feijoada was het gerecht van de slaven die van kliekjes nog een voedzame maaltijd moesten maken. De extra ingrediënten zijn dan ook vaak varkensrestanten, waarbij je kan denken aan oren, neus, knieën en de staart. Vooral deze laatste wekt lyrische reacties op bij de liefhebbers wanneer je ernaar vraagt! Ik doe er maar gewoon aan mee. Oh ja, een Feijoada wordt standaard vergezeld door een Caipirinha... Zeg maar de Braziliaanse vrijmibo.

Zomer in Rio

De zomer is niet het makkelijkste seizoen in Rio. De 3 slechtste maanden in Nederland zijn ook hier niet altijd even gewaardeerd. Eergisteren was de warmste dag van het jaar tot nu toe, een verbreking van het warmte-record van vorig jaar (dat was het warmste jaar ooit). Ik heb het zelf wel warmer meegemaakt, maar voor een stad aan zee is het toch even puffen. De Carioca kan sowieso niet tegen temperatuur-schommelingen. Buiten de smalle band tussen 25 en 35 graden wordt het snel oncomfortabel. Niet voor niets is het woord voor winter hier hetzelfde als voor hel. Maar na regen komt zonneschijn, dus gisteren barstte de zondvloed los. Binnen enkele minuten verandert het straatbeeld volkomen: zonnebrilverkopers maken plaats voor parapluverkopers en het waterpeil stijgt ziender-ogen. Resultaat: talloze auto's die vastliepen in de ondergelopen straten en 4 doden. De ongelukkigen waren verdronken in een ondergelopen parkeergarage. Ik blijf zelf liever op het strand. Apres moi le deluge, oftewel Tsunamij.